In 'Dylan kort #801' vroeg ik over het album Infidels 'hoe klinkt het?'
Het eerste antwoord komt van Floater:
Tom,
Ik kocht Infidels direct na release en die plaat lag vervolgens wekenlang op mijn draaitafel. Dylans stem paste ook prima bij het Dire Straits-geluid van Knopfler/Clark dat destijds zeer in zwang was. Het reggae-tandem Dunbar/Shakespeare (bekend van o.m. het Stones album Undercover) gaf het album een trendy sound. Althans in 1983.
Wanneer ik nu naar Infidels luister valt me op dat het album toch behoorlijk gedateerd klinkt. Veel meer bijvoorbeeld dan het gros van Dylans platen uit de jaren 60 en 70. De productie is net iets te glad en te kil. Volgens Mark Knopfler was dit zeker anders geweest als niet Dyan maar hijzelf de plaat had gemixt. Hoe dan ook, ik mis een bepaalde warmte die ik bijvoorbeeld wèl hoor op enkele outtakes van Infidels. Er circuleert een geweldige versie van Jokerman, waarbij ook Dylans stem veel beter klinkt dan op Infidels.
De teksten op dit album zijn over het algemeen van zeer hoog niveau. Met name Jokerman, Neighborhood Bully, Man of Peace en I And I bevatten briljante passages. Stel je eens voor hoe dit album zou hebben geklonken als het ergens tussen “Love And Theft” en Modern Times zou zijn opgenomen met pakweg Garnier/Receli in plaats van Dunbar/Shakespeare. Tijdlozer, daar ben ik in ieder geval van overtuigd, want als ik nu naar Infidels luister dan is het vooral het geluid van de drums en de bass dat mij het meest tegenstaat.
Groet,
Floater
Met dank aan Floater!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten