Gisteren moest ik denken aan dit filmpje, Bob Dylans speech nadat hij een Oscar kreeg voor "Things Have Changed". Hij was op da moment in Australië, via een satelliet-verbinding kon hij "Things Have Changed" spelen voor het aanwezige publiek en de mensen thuis.
"Oh, good God, this is amazing," waren de eerste woorden die Dylan in de microfoon mompelde toen bekend werd gemaakt dat hij een Oscar kreeg.
In zijn dankwoord zei hij veel, maar vooral dit: "I want to thank the members of the Academy who were bold enough to give me this award for this song, which obviously is a song that doesn't pussyfoot around nor turn a blind eye to human nature."
Zo is het.
Bob Dylan schreef "Things Have Changed" voor de film Wonder Boys. Ik heb die film in de bioscoop gezien. Eerlijkheidshalve moet ik er bij zeggen dat dat nooit gebeurd zou zijn als Bob Dylan niet een bijdrage aan deze film had geleverd. Tijdens die bioscoopvertoning van Wonder Boys liep langzaam maar zeker de toch al niet bepaald volle zaal steeds verder leeg. Tegen het eind van de film zaten alleen 'mevrouw Tom' en ik nog te kijken naar de film. Alle andere bioscoopbezoekers waren voortijdig vertrokken. Ik heb nooit begrepen waarom. Wonder Boys is een leuke film.
Voor ik "Things Have Changed" in de bioscoop hoorde, als onderdeel van de film Wonder Boys, kende ik het nummer al van de cd-single "Things Have Changed" en de soundtrack-cd van Wonder Boys. Voor welke Dylan-liefhebber geldt dat niet?
Zoals iedere goede Dylan-song heeft "Things Have Changed" vele regels die in het achterhoofd van de luisteraar (deze luisteraar) sluimeren om te pas en te onpas als het moment vattende oneliners op te borrelen, klaar om de wereld in geslingerd te worden.
"If the Bible is right, the world will explode", is een mooi voorbeeld van zo'n oneliner. Of deze: "Standing on the gallows with my head in a noose / Any minute now I’m expecting all hell to break loose". En natuurlijk zijn er nog meer voorbeelden, maar de mooiste blijft toch dat refrein, de drie regels waar "Things Have Changed" op drijft:
People are crazy and times are strange
I’m locked in tight, I’m out of range
I used to care, but things have changed
Oh, voor ik het vergeet nog even terug naar Bob Dylans dankwoord tijdens de uitreiking van de Oscars. Bekijk dat filmpje nog eens en let dan vooral goed op bassist Tony Garnier, achter Dylan. De glimlach is niet van zijn gezicht te krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten